Raciborska fara

Kościół farny, czyli główny kościół w mieście. Jak w dużej części środkowoeuropejskich miast, ten raciborski jest pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Według daty wyrytej przy jednym z okien, został wybudowany w 1205 roku. Obecna bryła jest jednak nieco młodsza i pochodzi z przełomu XIII i XIV wieku. W ciągu stuleci kościół wielokrotnie ulegał pożarom, przebudowom i rozbudowom. W XV wieku do prezbiterium dobudowano kapitularz ze skarbcem, a od zachodu kościół powiększono o Kaplicę Polską. Służyła ona do głoszenia kazań po niemiecku, podczas gdy w głównej części kościoła były one po polsku. Wraz ze zwiększeniem się ilości niemieckojęzycznych mieszkańców, kazania w kościele głoszono po niemiecku, a w kaplicy po polsku. Pozostałością tej różnorodności były dwie ambony, które do końca ostatniej wojny znajdowały się w kościele. Niestety w 1945 roku radzieckie wojska doszczętnie splądrowały, a potem spaliły kościół. 

Późnośredniowieczne, kryształowe sklepienie w nawie głównej

Wnętrze halowego kościoła cechuje się tym, że wszystkie nawy są tej samej wysokości

Prezbiterium. Dawniej znajdowały się tutaj stalle. Przez znawców sztuki porównywane były z tymi w krakowskiej bazylice Mariackiej albo wawelskiej katedrze. Po wojnie pozostało po nich kilka figur. Ocalał natomiast barokowy ołtarz główny. Wśród figur otaczających obrazy z XVII wieku znaleźć można święte Jadwigę Śląską i skoligaconą z nią Elżbietę Węgierską. Jako, że Śląsk od XIV do XVIII wieku należał do Królestwa Czech, jest i święty Wacław. Do tego cały zestaw świętych, chroniących od ognia i zarazy - Florian, Roch oraz Sebastian. Nad wszystkim góruje Bóg Ojciec, a nad nim kolejny święty - Marceli - patron Raciborza

Przedwojenny widok prezbiterium (zdjęcie z www.fotopolska.eu)

Pieczołowicie odbudowane, po pożarze w XVI wieku, sklepienie krzyżowo-żebrowe. Sprawia wrażenie o dwieście lat starszego oryginału

W XV wieku do kościoła farnego przeniesiono z kaplicy zamkowej raciborską kapitułę. Do prezbiterium dobudowano miejsce spotkań kanoników-kapitularz oraz skarbiec i bibliotekę. Średniowieczne drzwi prowadzące do kapitularza zachowały się w idealnym stanie

Do 1945 roku prezbiterium było bogato zdobione. Obecnie, na miejscu dawnych stalli znajduje się współczesna galeria polskich świętych (zdjęcie z www.fotopolska.eu)

Łuk tęczowy oddziela prezbiterium i nawę. W raciborskiej farze widać ewidentne wpływy architektury małopolskiej. Otwór tęczowy jest znacznie węższy niż prezbiterium, co w śląskich kościołach było rzadko spotykane

Kaplica Polska. Po prawej stronie znajdowała się ambona do głoszenia kazań po niemiecku, a w późniejszych latach polsku 

Skromny, gotycki portal północny

Nad kapitularzem znajdowała się biblioteka i skarbiec 

Raciborska kustodia, czyli ponadmetrowej wysokości monstrancja. Wykonana pod koniec XV wieku, byćmmoże w warsztacie Wita Stwosza. Po zdobyciu miasta przez Armię Czerwoną zaginęła. Wszelkie ślady prowadzą do Ermitażu. Podobno jest przechowywana w Sankt Petersburgu (zdjęcie z www.fotopolska.eu)

Z przykościelnej biblioteki pod koniec wojny zaginęło kilkaset ksiąg. Najstarsze z nich pochodziły z XV wieku. Kilkanaście lat temu udało się, na aukcji w Londynie, odnaleźć dwie karty graduału (zdjęcie z www.wikipedia.org)